Cześć!
Cieszę się, że tu jesteś! Stworzyłam ten blog jakiś rok temu, ponieważ chciałam pisać. Po prostu. To był również mój sposób na przełamywanie swojej nieśmiałości – zarówno blog, jak i podcast były i są swego rodzaju autoterapią. Dziś pomyślałam, że przekształcę tego bloga w kolejne narzędzie motywacyjne, aby opisywać moją drogę do przygotowania się do doktoratu. Pragnę podzielić się moimi przemyśleniami, wyzwaniami, sukcesami oraz porażkami (które na pewno będą) związanymi z moimi przygotowaniami.
Dlaczego to może Cię zainteresować?
Żyjemy w świecie, w którym ADHD często postrzegane jest przez pryzmat problemów, ograniczeń i trudności. Z mojego doświadczenia wynika jednak, że ADHD to nie tylko wyzwanie, ale również źródło kreatywności i niespożytej energii. Jako ucieleśnienie „drugich szans” zdecydowałam się wrócić na studia. Tak, wracam po 10-letniej przerwie. Postanowiłam być dla siebie samym eksperymentem: czy, wiedząc dzisiaj to, czego nie wiedziałam kiedyś, jestem w stanie dotrzeć do mety bez bólu 😉 Albo chociaż z mniejszymi ranami niż niegdyś?
Mam marzenie, aby ten blog był miejscem, w którym znajdziesz inspirację, nadzieję i narzędzia do radzenia sobie z wyzwaniami dnia codziennego. Będę dzielić się moimi zmaganiami, odkryciami oraz sposobami, które pomagają mi w organizacji, skupieniu i zarządzaniu emocjami w kontekście nauki i życia w ogóle
Każdy wpis będzie refleksją na temat moich postępów, wyzwań oraz metod, które stosuję, aby pokonywać przeszkody na drodze do uzyskania stopnia doktora. Chciałabym, aby ta podróż okazała się ciekawą przygodą - nie tylko dla mnie ;)
Dziękuję, że jesteś!
Iza
